Demircilik, metalin işlenmesi ve şekillendirilmesiyle ilgili bir meslektir. Bu işlem, metallerin ısınması, çekiçlenmesi, dövülmesi ve kesilmesi gibi bir dizi tekniklerle gerçekleştirilir. Demirciler, özellikle aletler, silahlar, makine parçaları, dekoratif ürünler, mücevherler ve diğer pek çok metal ürünün yapımında kullanılan beceri ve tekniklere hakimdirler.

Demirci mesleği nedir ?

Demircilik faaliyeti metal işçiliği keşfedildiğinde MÖ 5000 civarında ortaya çıktı. İnsanların daha dayanıklı ve çok amaçlı nesnelere ihtiyaç duymalarıyla, araçlar, silahlar, mekanik parçalar, ızgara, anahtar, mücevher vb. gibi alanlarda tam teşekküllü bir meslek haline geldi. Antik çağda demirciler, kömür yerine (taş kömürü) odun kömürü kullanırlardı. Bu, odun kurusu gibi tutuşturması daha zor olan bir yakıttır, ancak yakıtın yanması sonucu ortaya çıkan ısı, odunun yanması sonucu çıkan ısıdan çok daha yüksektir.

Orta Çağ'da, demirciler genellikle bronz, bakır veya gümüş parçaları şekillendirmek için öncelikle yüksek dayanımlı fırınlarda kızdırdıktan sonra bir örs ve çekiç kullanırlardı. Demircinin atölyesine 'demirhane' denir ve faaliyetine 'demircilik' denir.

Madalya ve paralarda, demircilik sıklıkla çekiç ve örsle temsil edilir.

Parçalar kömür toprağı (taş kömürü) ocaklarında ısıtılır ve bu ısı, tüyle bağlı bir üfleyicinin bağlandığı bir borusu olan bir hava akımı yoluyla sürdürülür.

Arabaların tekerlekleri genellikle çiftlik arabalarının lastikleri atölyede üretilir ve ardından demirci tarafından sıcakta dövülürdü. Köylerde, birkaç tekerleği bir günde dövme fırsatı sağlar ve bu, bir işçi toplantısına neden olurdu. Demir jant, tekerlek ağacının çevresinden iki veya üç santimetre daha küçük bir çevre ile yapılmıştır. Genişleme, jantın tekerlek üzerine yerleştirilmesine ve tekerlek etrafında soğutma yoluyla sıkıştırılmasına izin verir. Günümüzde, bu teknik kırsal festivallerde yeniden üretilir.

Büyük zorlamalara dayanması gereken nesnelerin üretimi için (kılıç, kalkan vb.), çeşitli alaşımlar ve işleme (damas) teknikleri geliştirilmiştir.

Atların nal yapımı ile uğraşan zanaatkâr marangoz demircidir.

Etimoloji

Tarih

"Demirci" (eskiden forjeron olarak da kullanılırdı), "forger" fiilinden "on" eki ile türetilmiş bir orta Fransızca türevidir. Eskiden "fèvre" denirdi (bundan türeyen lakaplar ve soyadları Febvre, Fèvre, Lefèvre, Lefebvre, Lefébure, Lefeure'dir). Okzitanca'da Faure ve Fabre kullanılır. Roma kelimesi olan "faber" "demirci" anlamına gelir.

"Forger" fiili (eskiden forgier olarak da kullanılırdı) önceden "yaratmak" anlamına da gelirdi ve mecazi olarak "hayal etmek, icat etmek" anlamına gelirdi. Şimdiki anlamı "bir metal üzerinde çalışmak" da aynı dönemde kullanılmıştır. Bu kelime klasik Latincede "fabricare"den evrimleşerek ortaya çıkmıştır."